Kan Sanskrit herleef word?

Dit is van kardinale belang om die erfenis van die Indiese beskawing te bewaar. Sanskrit is die grondslag van "betekenis en narratief" van moderne Indië. Dit is deel van die verhaal van “wie ons is”. Indiese identiteit, kulturele trots, konsolidasie van Indiese nasionalisme; al hierdie vereis bevordering van Sanskrit.

“Nóg bestaan ​​nóg nie-bestaan ​​was daar nie;
Nie materie of ruimte was daar nie, ….
..Wie weet, en wie kan sê
Waar kom dit alles vandaan, en hoe het die skepping gebeur?
die gode self is later as die skepping,
so wie weet waarlik waar dit vandaan gekom het?..."
– Skeppingslied, Rig Veda 10.129

Een van die mooiste en die vroegste weergawe van Indië se tradisie van skeptiese bevraagtekening, die “Skeppingslied” dra byna dieselfde idee oor as wat teoretiese fisici of kosmoloë vandag sê oor die oorsprong van die heelal; net dat die bogenoemde reëls geneem is uit die vroegste bekende literatuur in die geskiedenis van die mensdom, die Rig Veda.

So oor die voorbladbeeld van Anahata Chakra geassosieer met die konsep van "balans, kalmte en kalmte" in die menslike lewe.

Sanskrit, die sterkste voertuigdimensie van die Indiese beskawing en die moeder van Indo-Europese tale word gesê dat dit die mees gestruktureerde en wetenskaplike Taal vanuit taalkundige oogpunt. Dit kom met die bagasie van diepgaande wysheid en ryk erfenis.

Maar raai wat – met 'n skamele 24,821 2011 sprekers (Census of India, 1.3) in 'n land van 2,212 miljard, is Sanskrit amper 'n dooie taal. Mens kan sê, daar is ook 'n beter kant – die getal was 1971 24,821 (in 2011) wat tot XNUMX XNUMX gegroei het (in XNUMX). Moontlik kan hierdie groei toegeskryf word aan amptelik aangestelde onderwysers van Sanskrit in skole en kolleges. Nietemin kan Sanskrit maklik kwalifiseer om die mees uiters bedreigde taal te wees. Ek kan met vertroue sê dat Indië se prestasie in tier- of voëlbeskerming baie bevredigend is.

Nie dat daar min pogings deur die regering en die staatsagentskappe was nie. Die nasionalistiese leiers was deeglik bewus van die belangrikheid. Daar was verskeie kommissies en komitees – Sanskrit-kommissie het die regering van Indië in 1957 gestig, met die klem op Sanskrit in nasionale onderwysbeleid, Hooggeregshowe-ingryping wat Sanskrit uitspreek as deel van onderwys, staatsregerings se bydraes tot bevordering en voortplanting, ens. het nie werklik enige beduidende uitkoms opgelewer nie, wat des te meer verwarrend is, aangesien Sanskrit sterk massa-politieke steun het.

So wat is regtig fout?

Daar word geargumenteer dat die ondergang van Sanskrit begin het met die Britte – Macaulay se onderwysbeleid van bevordering van Engels (en die onderdrukking van klassieke tale insluitend Sanskrit by wyse van onttrekking van ondersteuning) het werksgeleenthede vir Engels-opgeleide Indiërs in die Kompanjie geskep. Klaarblyklik het Hindoes na Engelse onderwys oorgespring en gou 'geslag' van Britse regerende instelling geword. Aan die ander kant het Moslems Engelse onderwys weerstaan ​​en gevolglik agtergebly (soos berig in Hunter Report). Afgesien van godsdienstige rituele, is Hindoes oor die algemeen met min vasmeerplekke in Sanskrit gelaat. Gevolglik het beter werksgeleenthede wat met Engelse onderwys geassosieer word, Sanskrit in die vergetelheid laat verdwyn. Ouers het hard daarna gestreef om Engelse onderwys aan hul kinders te verskaf vir die beter toekoms. Feitlik het geen ouers Sanskrit-leer vir hul kinders verkies nie. Hierdie neiging is onverpoos en onveranderd selfs 73 jaar nadat Brittanje Indië verlaat het.

Tale oorleef nie op sy eie nie, hulle leef in die 'gedagtes en harte' van mense. Die voortbestaan ​​van enige taal hang daarvan af of die huidige generasie sprekers hul kinders aanmoedig om die taal te leer en aan te leer. In hierdie mate het Sanskrit sy sjarme onder die Indiese ouers aan Engels verloor. Met geen aannemers nie, is die uitsterwing van Sanskrit verstaanbaar. Die verhaal van uitsterwing van Sanskrit lê in hierdie psigososiale realiteit van "voordeel of werkgeleentheid" in die gedagtes van Indiërs (veral onder die Hindoes).

Na alles, watter proporsie middel- en hoërklas-ouers moedig hul kinders aan om Sanskrit te leer teenoor sê Frans?

Ironies genoeg is die leer van Europese tale vir baie ouers 'n kwessie van hoë sosiale status. Hindoes het nie daarin geslaag om hul kinders aan te moedig om hierdie taal aan te leer nie, die enigste manier waarop Sanskrit uitsterwing kan vermy.

Dit sou onregverdig wees om die regering of die sogenaamde 'sekulêre' magte te blameer. Die slotsom is die absolute gebrek aan ''drang of aanvraag onder die ouers'' om Sanskrit in Indië te leer.

Dit is van kardinale belang om te bewaar erfenis van Indiër beskawing. Sanskrit is die grondslag van "betekenis en narratief" van moderne Indië. Dit is deel van die verhaal van “wie ons is”. Indiese identiteit, kulturele trots, konsolidasie van Indiese nasionalisme; al hierdie vereis bevordering van Sanskrit.

Dit is waarskynlik nie goed genoeg om die 'voordeel' te wees nie, en dit sal ook nie werksgeleentheid verbeter nie. Maar dit sal beslis help om selfversekerde en sterk persoonlikhede te skep wat duidelik is oor hul 'identiteit'.

As tendense egter enige aanduiding is, sal Europeërs (veral Duitsers) uiteindelik bewaarders van Sanskrit wees.

***

Verwysings:

1. PublicResource.org, nd. Bharat Ek Koj Aanvulling: Nasadiya Sukta van Rigveda. Aanlyn beskikbaar op https://www.youtube.com/watch?v=wM8Sm-_OAhs Toegang op 14 Februarie 2020.

2. Sensus van Indië, 2011. OPSOMMING VAN SPREKERS SE KRAG VAN TALE EN MOEDERTALLE – 2011. Aanlyn beskikbaar op http://censusindia.gov.in/2011Census/Language-2011/Statement-1.pdf Toegang op 14 Februarie 2020.

3. Sensus van Indië, 2011. VERGELYKENDE SPREKERS SE KRAG VAN GESKEDULEERDE TALE – 1971, 1981, 1991,2001, 2011 EN XNUMX. Aanlyn beskikbaar op http://censusindia.gov.in/2011Census/Language-2011/Statement-5.pdf Toegang op 14 Februarie 2020.

***

Skrywer: Umesh Prasad
Die skrywer is 'n alumnus van die London School of Economics.
Die menings en menings wat op hierdie webwerf uitgespreek word, is uitsluitlik dié van die skrywer(s) en ander bydraer(s), indien enige.